Przy okazji obrotu nieruchomościami coraz częściej Klienci Kancelarii zwracają się do mnie z prośbą o wyjaśnienie cóż to takiego świadectwo charakterystyki energetycznej. Pod pojęciem tym nie kryje się jednak coś wyjątkowo skomplikowanego.
Termin ten wprowadzony został do polskiego ustawodawstwa z dniem 1 stycznia 2009 roku w związku z wdrożeniem dyrektywy 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z dnia 16 grudnia 2002 roku, której celem była poprawa szeroko rozumianej sprawności energetycznej budynków. Aktualnie zagadnienia te uregulowane są w ustawie z dnia 29 sierpnia 2014 roku o charakterystyce energetycznej budynków (dalej c.e.b.) oraz rozporządzeniu w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetycznej.
Ustawa o jakiej mowa w art. 2 wprowadza definicję charakterystyki energetycznej. Należy przez nią rozumieć zbiór danych i wskaźników energetycznych budynku lub części budynku, określających całkowite zapotrzebowanie na energię niezbędną do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.
Sporządzenie świadectwa charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku zapewnić powinien:
- właściciel budynku lub części budynku,
- zarządca budynku,
- osoba, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
- najemca budynku lub części budynku (w przypadkach określonych w ustawie).
Świadectwo charakterystyki energetycznej musi być sporządzone dla budynku lub części budynku:
- zbywanego na podstawie umowy sprzedaży,
- zbywanego na podstawie umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu,
- wynajmowanego,
- którego powierzchnia użytkowa zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej przekracza 250 m kw. i w których dokonywana jest obsługa interesantów.
Z posiadania świadectwa zwolnione są budynki:
- podlegające ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami,
- używane jako miejsce kultu i do działalności religijnej,
- przemysłowe oraz gospodarcze niewyposażone w instalacje zużywające energię, z wyłączeniem instalacji oświetlenia wbudowanego,
- mieszkalne, przeznaczone do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w roku,
- wolnostojące o powierzchni użytkowej powyżej 50 m kw.,
- gospodarstwa rolne o wskaźniku EP określającym roczne obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną nie wyższym niż 50 kWh/(m2 x rok).
Świadectwo charakterystyki energetycznej zawiera:
- dane identyfikacyjne budynku lub części budynku,
- charakterystykę energetyczną budynku lub części budynku,
- zalecenia określające rodzaj i zakres robót budowlano-instalacyjnych, które poprawią charakterystykę energetyczną budynku lub części budynku.
Świadectwo charakterystyki energetycznej ważne jest przez okres 10 lat od dnia jego sporządzenia. Może ono jednak utracić ważność przed upływem tego terminu, jeżeli w wyniku przeprowadzonych robót budowlano-instalacyjnych uległa zmianie charakterystyka energetyczna budynku lub części budynku.